Tegenwoordig is het gevaarlijk om een ziekenhuis te wijzen op een longarts die anderen bedreigt met medische ongelukjes. Je bent namelijk extreem-rechts en een complotdenker als je dat doet. Na een opmerkelijke tweet over een compleet vol ziekenhuis kwam er een serie aan bedreigende tweets van deze longarts bovendrijven. Dit leidde tot een klachtbrief richting het Reinier de Graaf ziekenhuis en ook een verzoek tot rectificatie richting het AD. Maar nee, een reactie kreeg ik nooit van het AD. Althans, de reactie kwam in de vorm van een artikel vol framing, laster en polarisering. 

Aanleiding

Ruim een week geleden kwam mij een opvallende tweet onder ogen van een arts die zichzelf “The Pulminator” op twitter noemde. In deze tweet vertelde hij dat het Reinier de Graaf Gasthuis compleet vol zou zijn er kon geen spoedgeval meer bij komen, het was alle hens aan dek. De arts was anoniem, zijn foto was ook onduidelijk, maar hij had wel een BIG nummer in zijn profiel staan. Natuurlijk werd deze noodkreet gretig gedeeld onder de coronamaatregelen sympathisanten.
Ik vond de berichten over #codezwart in de ziekenhuizen allemaal zeer toevallig, zo net voor het versoepelen van de maatregelen, dus ik besloot erin te duiken.

Niet vol met covid-patiënten

Bij het doorgeven van nieuws neemt een journalist wat hij/zij aantreft en waarneemt als uitgangspunt. Deze waarnemingen moeten dan vervolgens geverifieerd worden. Dit is de objectiviteit die elke journalist behoort na te streven. Ik ben daarom gaan kijken naar de gemiddelde opnamecijfers in de jaarverslagen van het Reinier de Graaf Gasthuis. Wat blijkt, volgens de laatste cijfers worden er gemiddeld 63 personen per dag opgenomen met een gemiddelde opnameduur van 5 dagen. Dit kan het ziekenhuis dus aan.

Op het corona dashboard van de Rijksoverheid was in de regio Delft te zien dat er 0 ziekenhuisopnames gemeld waren. In de hele regio Haaglanden waren 31 ziekenhuisopnames gemeld. Let wel, dit gaat over opnames in de hele regio verdeeld over alle ziekenhuizen. Een compleet vol ziekenhuis was voor mij niet te verifiëren. Ik heb hier mijn vraagtekens bij gezet in een serie tweets. Hierbij uitte ik mijn vermoeden dat er wel druk op de zorg zal zijn, maar dat dit vooral zal liggen aan het intensieve testbeleid bij personeel.

Hoofdrol voor longarts in AD artikel

Hoewel ik niet kon verifiëren dat het Reinier de Graaf Gasthuis echt compleet vol lag, besloot het AD toch met een artikel te komen met deze arts in de hoofdrol. Hij werd opgevoerd als anonieme longarts die een noodkreet deed. Hem werd de kop, de inleiding en het eerste gedeelte van het artikel gegund. In de journalistiek is het bekend dat veel lezers de kop, de lead en misschien de eerste alinea lezen, maar dat ze daarna vaak stoppen. Na de eerste alinea werd het echter interessant.

Het gekke is dat de directeur van het ziekenhuis de noodkreet van deze arts tegen sprak. Zij zei: “De druk op onze zorgverlening is net zoals in andere ziekenhuizen in Nederland hoog. Nog steeds hebben we te maken met een grote toestroom aan Covid-patiënten, maar onze continuïteit van zorg is absoluut gegarandeerd. Zo kunnen mensen die acuut medische zorg nodig hebben altijd bij ons terecht.”

Een bijzondere gang van zaken. Ik besloot dat ik een mail naar het AD wilde sturen met de vraag wat de redactionele overwegingen waren geweest om dit zo te brengen.

Bedreigingen

Nog voor ik de mail naar het AD wilde versturen werd ik door iemand gewezen op een bedreigende tweet van deze anonieme longarts richting Wybren van Haga. Hierin stelde hij dat hij hoopte dat hij nooit in het ziekenhuis zou belanden, want een medisch ongelukje zou in een klein hoekje zitten. Een regelrechte bedreiging dus. Ik besloot verder te zoeken op het account van deze arts. Ik vond daarin vele beledigende en bedreigende teksten naar mensen die een andere mening hadden over de corona situatie. Een arts, die als het goed is de Eed van Hippocrates afgelegd heeft, uit zich zo bedreigend naar andersdenkenden. Dit is een zeer gevaarlijke tendens. Inmiddels was dit geen kwestie meer van wat niet verifieerbare informatie verspreiden, het ging hier om serieuze bedreigingen. Ik heb hierover het ziekenhuis benaderd. 

Reactie ziekenhuis

Hoewel het zeer dreigende taal betrof van deze arts, wist ik niet zeker of het daadwerkelijk deze longarts was. Ik wilde daarom het ziekenhuis (en de arts) waarschuwen voor mogelijk misbruik van het BIG nummer. Ik vond de uitingen van deze arts zeer schadelijk voor een goed vertrouwen in de gezondheidszorg. Hij maakte er geen geheim van mensen met een andere mening iets slechts toe te wensen. Een arts hoort naar mijn mening altijd neutraal zorg te bieden, ongeacht overtuiging of politieke kleur.
Gelukkig was het Reinier de Graaf ziekenhuis het hiermee eens. In een reactie lieten zij weten het serieus te nemen en in gesprek te zijn gegaan met de arts. Ze beaamden dat het de arts betrof die deze uitspraken deed en namen hier afstand van. 

Bemoeizuchtige Aliëtte

Er was een mail gestuurd naar het ziekenhuis, waar zeer correct op geantwoord werd. Ook was er een mail gestuurd naar het AD (zie onderaan dit artikel) over de uitingen van deze arts, hier kreeg ik geen antwoord op.
Wie zich er wel mee kwam bemoeien was Aliëtte Jonkers, zelf benoemd medisch journalist van o.a. de Volkskrant. De boodschap was vooral dat ze vond dat ik me met andere dingen bezig moest houden. Ze vond me een verveelde huisvrouw. Blijkbaar is het niet boeiend genoeg dat het AD zich niet hield aan de code voor de journalistiek. Ook is het klaarblijkelijk niet interessant genoeg dat een longarts mensen met een andere mening bedreigt met medische ongelukjes. Dit verwacht je niet van een medisch journalist. Toen ik haar inhoudelijk van repliek diende werd ik vrijwel direct geblokkeerd. De berichten richting mijn adres werden door haar verwijderd. Kwam ik te dicht bij de waarheid dat het nodig werd mij persoonlijk aan te vallen? Hoe dan ook een bijzondere gang van zaken, waar ik verder geen aandacht aan wilde besteden. 

Heksenjacht

Helaas werd ik gedwongen om er weer aandacht aan te besteden toen mij op 28 april een artikel onder ogen kwam van het AD. Hierin werd zonder schaamte beweerd dat ik een extreem-rechtse complotdenker zou zijn en dat er een groepering actief een online heksenjacht zou voeren op medisch specialisten. De dreigende uitingen van de longarts, waardoor hij hoogstwaarschijnlijk op non-actief is gesteld, werden wel genoemd maar waren “niet onbegrijpelijk”. Het was de wereld op z’n kop. Het aankaarten van een longarts die anderen bedreigt met medische ongelukjes was een voorbeeld van een “kwaadaardige actie”.
Tot mijn grote verbazing werd “medisch journalist” Aliëtte Jonkers geciteerd in dit artikel. Haar werd geen strobreed in de weg gelegd om leeg te lopen over “complotdenkende populisten”. De heksenjacht werd hier juist geopend door mevrouw Jonkers. 

Journalistieke integriteit

Ik werd geframed als een “medewerker van complot website LNN media”, waar geen enkele letter over longartsgate geschreven is door mij. Ik ben niet benaderd door het AD, noch is er gereageerd op de mail die ik stuurde n.a.v. de uitingen van deze arts. Noemen we dit tegenwoordig journalistiek? De code voor de journalistiek lijkt niet meer van belang te zijn.
Waar zijn we beland als een medisch journalist een ziekenhuis oproept om achter een longarts te gaan staan die anderen bedreigt met medische ongelukjes? Is het integere journalistiek om een artikel te plaatsen vol ongefundeerde beschuldigingen zonder wederhoor? Waarom mocht mevrouw Jonkers op komen draven nadat ze zich eerder al denigrerend had uitgelaten over de boodschapper van het nieuws? Een poging tot kaltstellen van onwelgevallig nieuws, dat is wat het was. Het AD functioneerde als een PR machine voor een PR medewerker van de macht. 

Echte journalistiek

Het is geen geheim dat ik de huidige mainstream journalistiek slecht vind functioneren. Het afgelopen jaar is het voor mij zeer duidelijk geworden dat een groot gedeelte van de journalisten de macht niet meer controleert. Het zijn PR medewerkers die het coronabeleid en narratief van de overheid met hand en tand verdedigen. Een informatie oorlog is het gevolg. Het AD, de Volkskrant, de NOS en andere mainstream kanalen hebben hier een groot voordeel. Bij een groot deel van het publiek hebben ze een betrouwbaar imago. Onterecht, als je je echt verdiept in de berichtgeving.
Ik ben ooit begonnen met de studie journalistiek omdat ik een grote passie heb voor schrijven en de journalistieke waarden. Het zoeken naar de waarheid, hoe pijnlijk die ook is, is voor mij het belangrijkste wat een journalist moet doen.

Waarden

Het wordt tijd om terug te gaan naar deze waarden, maar dat kan naar mijn mening niet met de huidige lichting mainstream journalisten. Mochten wij ooit uit deze corona situatie komen dan ben ik ervan overtuigd dat vele “journalisten” zich ook moeten gaan verantwoorden. Tot die tijd laten de echte journalisten zich niet wegzetten, intimideren en bedreigen. De echte journalisten staan voor de journalistieke waarden en code, voor de persvrijheid. Hoe moeilijk de mainstream PR medewerkers het ook maken, echte journalisten gaan voor de waarheid en geven niet op.