Het borrelt. De zon breekt langzaam door en veel mensen hebben behoefte aan samenkomst en gezelligheid. Dat de overheid ons al een meer dan een jaar gijzelt, maar dat een groot deel van de Nederlanders dit schijnbaar prima vindt, is voor mij onbegrijpelijk. De beelden van Koningsdag laten mij echter iets geheel anders zien. Steeds meer mensen kunnen zich niet vinden in het corona beleid. Bijeenkomsten werden echter keihard uit elkaar geslagen.
De tweedeling in de maatschappij is zorgelijk, als ook de verharding in het debat. Een debat is zelfs bijna niet meer mogelijk, met dank aan meerdere polariserende uitingen aangejaagd door het demissionair kabinet en de mainstream media.

Hoepeltje

We leven in een maatschappij waar je van kleins af aan geleerd wordt om door een hoepeltje te springen. De blinde acceptatie van het disproportionele corona beleid, zonder eindpunt, is daar een goed voorbeeld van. Als je weigert door dit hoepeltje te springen valt uitsluiting, (verbaal) geweld en ridiculisering je onvermijdelijk ten deel. Wie de klimaatdoelen, SDG doelen en de coronamaatregelen steunt heeft niets te vrezen. De overheid, media en instituten staan aan hun zijde. Nu een steeds groter deel van de Nederlanders weigert door het hoepeltje van het covid narratief te springen verhard het debat en de repressie. De ommekeer komt er aan. Het wordt tijd voor de Nederlandse lente.

Zondebok

Wat alle zondebokken uit de geschiedenis gemeen hebben is dat zij tegen het heersende narratief van de overheid en/of elite in gingen. Denk hierbij aan de heksenvervolgingen, Galileo Galilei, de Hugenoten, de vervolging van de Joden. Er zit natuurlijk verschil in de vorm en de ernst van vervolging. Wel hadden zij elk hun eigen overtuiging of onafhankelijkheid wat niet geduld werd door de heersende macht. Deze vervolging en uitsluiting begon altijd klein, maar leidde dikwijls tot ernstige misdaden tegen de menselijkheid.
De behoefte om een zondebok of zwart schaap aan te wijzen zit in de menselijke aard, we zijn kuddedieren. Andersdenkenden of onafhankelijke personen zijn al snel de dupe. 

De geschiedenis herhaalt zich

Wie denkt dat de moderne Westerse beschaving dit afgeleerd heeft, komt van een koude kermis thuis. Je hoeft hiervoor niet lang te zoeken. Julian Assange en Edward Snowden hebben aan den lijve ondervonden hoe het is om tegen de heersende macht in te gaan. Zie ook de nu heersende “woke” cancel culture. Het is vervolging met nieuwe terminologie en technologische methoden. De nieuwe zondebokken zijn ook de corona critici, de “wappies” zoals ze gekscherend genoemd worden door de volgers van het covid narratief. Zet critici in een hoek waar je als normaal mens niet in wil komen en de grote menigte zal nooit naar deze critici gaan luisteren. 

Er is echter een fout gemaakt. Het corona narratief heeft een houdbaarheidsdatum, en die datum nadert snel. 

De maatregelen

Al meer dan een jaar geeft het OMT, met leden met dubieuze belangenverstrengelingen, advies over de te treffen coronamaatregelen. De adviezen zijn openbaar, de informatie waar deze adviezen op gebaseerd zijn niet. Alles wordt achter gesloten deuren besloten.
Voor vele maatregelen is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat het enig significant effect heeft op de bestrijding van dit virus. Niet voor de 1,5 meter, niet voor mondkapjes, niet voor de avondklok, niet voor de sluiting van winkels en horeca en niet voor een lockdown. De nadelige effecten voor de samenleving zijn echter gigantisch. Meerdere onderzoeken tonen dit inmiddels aan. Ook over de noodzaak van deze stevige maatregelen valt inmiddels te twisten. Het virus blijkt immers niet dodelijker dan een stevige griep.
Onder het mom van het indammen van een virus, wat maar niet schijnt te lukken, worden wel onze vrijheden ingedamd. 

Vrijheid

Het indammen van onze vrijheden ging het afgelopen jaar stap voor stap. Ik kan hier een opsomming geven van alle vrijheden en rechten die ons ontnomen zijn, maar ik besef dat ik dan een opsomming moet geven van zo’n 50 feiten. Ook hier wordt vaak lacherig over gedaan, want “Boehoe, je kunt even niet de kroeg in?”, niet beseffende dat het fundamentele grondrechten zijn die aangetast worden.
Zo hebben we geen vrijheid meer om ons overal te verplaatsen binnen onze landsgrenzen. Ook hebben we geen vrijheid meer om terug te keren naar ons land van herkomst, zonder tweemaal een negatieve test. We worden opgedragen een lap stof voor onze ademhalingsorganen te dragen, wat onze lichamelijke integriteit aantast. Ondernemers worden belet in het uitoefenen van hun eigendomsrecht.
Voor het geven van een knuffel of hand in het openbaar kun je een boete krijgen van 95 euro. Aan WOB verzoeken wordt niet voldaan en ons demonstratierecht is ernstig ingeperkt. Om over het vele politiegeweld nog maar te zwijgen.
Binnenkort wordt er zelfs een “tijdelijke” wet testbewijzen in stemming gebracht, waarbij je geen toegang krijgt tot “niet-essentiële” gebouwen/evenementen als je niet kunt bewijzen “gezond” te zijn. 

Gewoon volgen

Het getuigt van weinig begrip van onze verworven vrijheden en weinig inlevingsvermogen om dit af te doen als minieme inperkingen. Ook hier geldt weer, als je alles netjes opvolgt heb je nergens last van. Pas als je je kritisch uit, geen mondkapje op wilt doen, je niet wilt laten testen om toegang te krijgen tot een voetbalwedstrijd, dan krijg je te maken met (verbaal) geweld, ridiculisering, uitsluiting en censuur. Een Duitse groep acteurs en theatermakers liet dit op ludieke, satirische wijze zien in hun video’s getiteld “alles dichtmachen“.

5 mei poster

Er ontstond veel ophef over de 5 mei poster waar onder andere Forum voor Democratie zich aan verbonden had. Op deze poster wordt opgeroepen om 75 jaar vrijheid te herdenken op bevrijdingsdag. Daarnaast werd er een oproep gedaan om in gesprek te gaan over vrijheid. Wat betekent vrijheid voor jou? Waar geven we vrijheid voor op? Wanneer eisen we onze vrijheid weer terug?
Verschillende BN-ers en politici buitelden over elkaar heen om hun afschuw over deze misplaatste vergelijking met de Tweede Wereldoorlog te veroordelen. Ze maakten hier een fout. Op 4 mei is het de bedoeling om met respect de verschrikkingen en helden uit de Tweede Wereldoorlog te herdenken. Op 5 mei vieren we de vrijheid waar we al meer dan 75 jaar in mogen leven. Deze vrijheid staat door de beperkende maatregelen zwaar onder druk. Een oproep om hierover in gesprek te gaan is juist ontzettend nodig.

Ook vind ik het bijzonder dat we blijkbaar een situatie in het heden nooit mogen vergelijken met de periode 40-45 of vlak daarvoor. De misdaden in de Tweede Wereldoorlog gebeurden niet opeens, hier ging een periode van toenemende uitsluiting en vrijheidsbeperking aan vooraf. Hoe kunnen wij leren van deze periode als wij vergelijkbare uitsluiting als in 1933 in Nazi-Duitsland niet mogen benoemen en mogen waarschuwen voor de mogelijke gevolgen?

Medische apartheid

Op 4 mei, de dag van de Dodenherdenking, kondigde het kabinet aan dat ze het vaccinatiepaspoort ook voor het binnenland willen laten gelden. Er liggen vergaande plannen klaar voor een tweedeling in de maatschappij. Meer vrijheden voor de mensen die door het hoepeltje van het covid narratief willen springen. Alleen met een prik, bewezen doorgemaakte ziekte of negatieve test krijg je weer toegang tot wat het leven leuk maakt. Het getuigt van minachting voor je eigen bevolking om dit uitgerekend op 4 mei naar buiten te brengen. Hier was echter geen ophef over te bekennen bij de deugende politici en BN-ers.

Door critici wordt vaak gewaarschuwd voor de permanente aard van deze “tijdelijke” maatregelen. Het geld dat er in het optuigen van de testsamenleving gestoken is (1,1 miljard) en de Europese afspraken en investeringen voor een “Green Certificate” wijzen erop dat dit een nieuw normaal gaat worden. Een medische apartheid, waar je ziek bent totdat je het tegendeel bewijst. Eerder schreef ik hier al een uitgebreid opiniestuk over.

De Nederlandse Lente

Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat we hier niet uit gaan komen zonder een zwaar (mentaal) gevecht. Mijn vroegere gedachte dat de Nederlander een kritisch, vrijdenkend mens is heeft het afgelopen jaar een flinke deuk opgelopen. Nog steeds is het voor mij een raadsel hoe het kan dat een zeer grote groep van mijn medelanders zo klakkeloos alle maatregelen opvolgt. We zullen hopelijk de komende jaren achter de mechanismen die dit mogelijk maakten komen.
Ik heb echter ook hoop. Als ik zie hoeveel mensen gewoon willen genieten van het leven, zoals we op Koningsdag zagen, dan kan ik mij niet voorstellen dat zij akkoord gaan met een eeuwigdurende medische apartheid. Het protest en de burgerlijke ongehoorzaamheid zal samen met de eerste zonnestralen steeds verder toenemen.

Omdat er een groot gevaar zou dreigen hebben wij in goed vertrouwen tijdelijk vrijheden opgegeven. Nu er geen groot gevaar (meer) blijkt te zijn wil onze overheid de vrijheden onder voorwaarden en controle terug geven. Dit pikken wij niet. Toch? Het is onze vrijheid, we willen het terug.