Waar er nu bij de EU druk gesproken wordt over een vaccinatiepaspoort, die de oplettende kijker allang aan zag komen, wordt hier in Nederland de mondkapjesplicht stilzwijgend verlengd. Sinds 1 december is het verplicht om mee te doen aan een toneelstuk, waarbij de fanatieke dragers zichzelf op de borst slaan. Want wat deugen we met z’n allen. Dat een niet medisch mondkapje niet helpt tegen de verspreiding van een virus, dat is bijzaak. Stapje voor stapje worden vrijheidsbeperkende maatregelen genormaliseerd. Vanaf het begin verzet ik mij tegen het dragen van een mondkapje. Ik heb er tot nu toe ook nog geen een gedragen.
Waarom draag ik geen mondkapje?
De Covid19 pandemie gaat over een virale overdracht. Niet chirurgische maskers zoals stoffen maskers doen niets om virale overdracht te voorkomen. Het is zelfs wetenschappelijk nog nooit aangetoond dat gezichtsmaskers een virale overdracht voorkomen of tegengaan. In een grote Deense studie is er geen enkel statistisch effect gevonden in de verspreiding van het sars-cov-2 virus na het verplicht stellen van mondkapjes. Het universitair ziekenhuis in Leipzig heeft wel geconstateerd dat het langdurig dragen van mondkapjes het welzijn, de prestaties en de weerstand van gezonde mensen aanzienlijk verminderd.
Al het bovenstaande is voor mij al voldoende om geen mondkapje te dragen. Maar er zit voor mij, en ik denk voor velen, veel meer achter.
Met het bedekken van je ademhalingsorganen, wat al benauwend genoeg is, bedek je ook de helft van je gezicht. Je bent uitdrukkingsloos, geen individu meer. Een gemaskerd anoniem persoon die schichtig door de winkel loopt alsof het killervirus elk moment toe kan slaan.
De wereld is, buiten je eigen huis, een grote ziekenhuisgang geworden. Je wordt er elke dag, elk moment, aan herinnerd dat er iets rond gaat waar je “bang” voor moet zijn. Dit is ook de reden voor het instellen van de mondkapjesplicht; het zou gedragsverandering teweeg kunnen brengen. Verplicht worden om mee te werken aan een experiment tot gedragsverandering is echter niet toegestaan.
Ik heb direct bij het dringend advies besloten dat hier mijn grens lag. Ik doe niet mee aan zo’n experiment, een afgedwongen kledingstuk waarbij ik mijn ziel en uitdrukking verlies. Dit besluit is voor mij niet zonder gevolgen geweest. De “baat het niet dan schaadt het niet” mondkapjessekte is genadeloos.
Mondkapsekte
“Ik weet wel dat zo’n mondkapje helemaal niets doet tegen de verspreiding van een virus, maar ik vind toch dat we het moeten dragen. Al is het alleen maar om te laten zien dat er iets ernstigs aan de hand is.” Dit is een uitspraak van een familielid waar ik een week wakker van gelegen heb. Dit familielid, die ik beschouw als een normaal weldenkend mens, deed een uitspraak dat niet zou misstaan in een religieuze sekte. Natuurlijk beseft dit familielid niet, zoals het een goed sektelid betaamt, dat dit een compleet krankzinnige uitspraak is. Het verplichten van symbolische uitingen, dat je dat normaal vindt, ik krijg er de rillingen van.
Mondkapjesplicht Hogeschool
Gelijk na het dringend advies van de overheid, kwam Hogeschool Windesheim met een mondkapjesplicht in al hun gebouwen. Ik doe hier een deeltijdstudie en heb dus direct een bezwaarbrief geschreven. De bezwaarbrief kun je onderaan dit opiniestuk inzien. Wat volgde was een gesprek tussen mij en twee directeuren van de Hogeschool. Een van deze directeuren is de voormalig voorzitter van het Raad van Bestuur bij de NPO, je kunt al wel raden hoe dat gesprek ging. Ze wilden vooral benadrukken dat we het “samen doen” en dat zo’n mondkapjesplicht maar tijdelijk zou zijn. De (wetenschappelijke) feiten en bezwaren werden afgedaan als “een mening”.
Hoe fanatiek de mondkapjes sekteleden zijn heb ik aan den lijve kunnen ondervinden toen ik in november mondkaploos op de campus verscheen. Direct na binnenkomst in het gebouw, waar tussen mij en de eerstvolgende student 50 meter zat, werd ik nageroepen door beveiligers met zwarte mondkappen. “Mondkap op NU!”, werd er geschreeuwd. Toen ik aangaf dat niet te doen werd ik door twee beveiligers vastgepakt aan mijn armen om mij naar buiten te escorteren. Enige discussie was niet mogelijk, ik werd uit het schoolgebouw gezet als ik geen mondkap op wilde zetten. Let wel, dit is een studie waar ik meer dan 2000 euro in het jaar voor betaal. Vlak voor de uitgang heb ik geroepen dat ik een medische uitzondering ben, waarna ze mijn gegevens hebben genoteerd en ik toch door kon lopen. Nog rillend van wat mij net gebeurd was heb ik nog “stelletje nazi’s!” naar ze geroepen. Sindsdien ben ik niet meer op de campus geweest.
De supermarkt soap
Nu alle andere “niet essentiële” winkels dicht zijn, komen alle sekteleden samen in de supermarkt. Het ene mondkapje nog bloemiger dan de andere, als je onderdrukt wordt moet dat natuurlijk wel fashionable. Ik zal eerlijk zijn, ik ging de eerste weken met een steen in mijn maag naar de supermarkt. De spanning die het met zich meebrengt om als enige rond te lopen in een massa mondkapjes was bijna ondraaglijk voor mij. Deze houding zorgde er denk ik voor dat diverse sekteleden het aandurfden om nare opmerkingen naar mij te maken. Zo is er door een man tegen mij gezegd dat hij “gisteren al iemand op zijn bek geslagen had omdat hij geen mondkapje droeg” en heeft een andere man keihard “mondkapje!!” in mijn oor geschreeuwd.
Nadat een vrouw met “1,5 meter!” op haar mondkapje tegen mij zei dat ik me moest schamen, heb ik besloten een andere houding aan te nemen. Blijkbaar voelden de sekteleden het aan dat ze mij op zo’n manier konden aanspreken. Ze vonden mij een minderwaardig mens. Ik besloot mijn rug te rechten, de mensen recht in de ogen te kijken en heel vrolijk te zijn in de supermarkt. Dit werkt.
In toenemende mate krijg ik knipogen en duimpjes omhoog van mensen die hun mondkap al onder hun neus hebben hangen. De sekteleden houden zich stil, met uitzondering van een incidentele boze blik.
Bevrijd jezelf
Onze sekteleider, de overheid, houdt ons in een houdgreep. Ze hebben het voor elkaar gekregen dat wij elkaar gaan aanspreken, of bevechten, als het gaat om het volgen van de opgelegde regels. Massaal is het kritisch denkvermogen uitgeschakeld en is nog maar 1 ding belangrijk: deugen. Je deugt als je jezelf benauwt met een niet-werkend lapje voor je gezicht, je deugt als je klapt voor de zorg, je deugt als je anderen aanspreekt op “abnormaal” gedrag. Je deugt als je laat zien dat er iets heel ergs aan de hand is. Ik moet toegeven; dit heeft de overheid, in samenwerking met de media, vakkundig gedaan.
De groep die eigenlijk geen mondkapje wil dragen is groot, zij doen dit alleen omdat de overheid dit van ze vraagt. Voor het dringende advies zag ik vrijwel geen mens met een mondkap lopen. Dit zegt genoeg. Daarnaast is er een groep die helemaal geen mondkap wil dragen, maar het toch doet omdat ze geen boete of gedoe willen. Ik wil een oproep doen aan deze laatste groep. Wordt het niet eens tijd om die mondkap af te gooien en onze hersens weer aan te zetten? Kunnen we het over eens worden dat we een morele plicht hebben om tegen mensenrechten schendende wetgeving in te gaan?
Het stilzwijgende verlengen van de mondkapjesplicht is voor mij een teken aan de wand. Ook de nieuwe routekaart coronamaatregelen, waarin het dragen van een mondkapje een standaard regel is die op geen enkel niveau weggaat, zegt mij genoeg. Het mondkapje moet een onderdeel van ons leven worden. Het teken van onderwerping aan de regels van de overheid gaat niet meer weg.
Wij kunnen dit stoppen door het gewoon niet meer te doen.
Bevrijd jezelf van de mondkapsekte. Je redt er de samenleving mee.
Geweldig verwoord. Denk er PRECIES hetzelfde over. En gelukkig al meer heb ik het idee. Al vanaf dag 1 heb ik me verzet tegen dit bedrog. Heel goed bezig met het verspreiden van het juiste woord en gevoel.
Ik heb me al een jaar tegen verzet maar ik moet nu wel zo’n ding op vanwege me werk
Ik ben lid van de VPRO en zag tot mijn verbazing dat zij mondkapjes verkopen onder de slogan “echt van deze tijd”. Op het stuk textiel staat en soort abstracte mummie en de tekst “ik laat mij de mond niet snoeren”. Als een ooit eigenzinnige omroep al mondmaskers verkoopt, dan is het einde van deze verstandelijk beperkte maatregelen voorgoed zoek. Daarom denken wij eraan binnenkort ons veel te dure koophuis te verkopen en zelfvoorzienend een autonomer bestaan op te bouwen bouwen in Portugal.
❤️
Dank je wel voor het delen
Dankjewel Annelies voor dit mooie verhaal over een bizar onderwerp. Ik ben zelf al uit diverse winkels gezet. Het begon bij de Hornbach, waar ik niet meer naar binnen mocht. Later ben ik uit de winkel van de Action gezet en dit overkwam mij opnieuw bij een vestiging van de Aldi. Als ik erop wordt aangesproken, ga ik niet meer in discussie. Het heeft geen enkele zin. Ik zeg alleen, dat ik een pasje bij me heb en dat is tot nu toe voldoende. De meeste winkels zijn gewoon bang om zelf een boete te krijgen. Ik hoop dat dit ook werkt, als ik straks wil gaan stemmen, want gemaskerd mijn stem uitbrengen, daar doe ik niet aan.
Kijk op http://www.ademvrij.nu, daar kun je nog veel meer lezen over alle negatieve effecten van het dragen van een mondkapje.
Goed stuk. Vind het oprecht erg dat je die narigheid heb moeten meemaken. Gelukkig geef je niet op. Ik vind je dan ook een dapper mens. Ik behoor tot de groep die wel een mondkapje draagt omdat hij geen boete wil. Daar ben ik toch wel bang voor. Dus ik draag hem tot onder mn neus met enige tegenzin 😉
Ja, herkenbaar voor een groot deel.
Ik voel ook enorme weerstand. Voor mij voelt het als de mond snoeren, en blijf het er ook zo uit vinden zien, dat went blijkbaar niet 🙁
Vandaag las ik een afschuwelijk stuk over de heropvoedingskampen van Oeigoeren in China, en dat de mannen daar al mondkapjes moesten dragen, ver voor Corona…
Nu is het een norm. En wat me het somberst maakt, is dat ik het idee heb dat iedereen het maar normaal vindt.
Ik heb eindeloze gesprekken gevoerd, waarin ik heb uitgelegd, dat het effect zelf nooit is aangetoond (zeker als de averse effecten worden meegenomen zoals verminderd draagvlak, toch de deur uit gaan bij klachten omdat t met mondkap wel kan, harder gaan praten en daardoor meer aerosolen uitstoot etc etc).
Jaap van Dissel en Diederik Gommers hebben beide ook terecht opgemerkt dat ze niet helpen in de bestrijding van t virus. En dat de cijfers uit binnen en buitenland voor en na mondkapjes adviezen en plichten daarbij natuurlijk ook boekdelen spreken.
Er is een enorme mondkapjes lobby, oa vanuit de luchtvaartsector, omdat daarmee verkocht kan worden dat ze gewoon doorvliegen etc. Dat zijn economische zwaargewichten. Ditzelfde geldt voor het vaccinatiepaspoort. Het gaat niet meer om waar men in gelooft, maar om t verkopen van je imago als bezorgd en verantwoordelijk.
Ik hoop nu meer ruimte voor tegengeluid, voor eerlijk debat. Over hoeveel grondrechten we bereid zijn in te leveren, en wat we een acceptabele prijs vinden voor te huidige beleid.
In ieder geval is het fijn als je als ‘niet mee eenser’ niet meer weggezet wordt als immoreel of onsolidair.
Dank voor je inzet, je bent een Kanjer!
Een heel goed stuk. Je raakt de kern van het probleem en doet daarbij ook een geweldige ontdekking. We moeten ons ontdoen van het idee dat het de overheid is die ons onze vrijheid geeft. Daarmee zetten we onszelf gevangen. Freedom is an inside job. Laten we vooral beginnen ons vrij te voelen en dat uitstralen. De omgeving reflecteert dat.
Fijn om te lezen.
Allemaal leuk en aardig.
Maar er staat hier een beveiliger bij de ingang van de supermarkt.
Je komt er gewoon niet in zonder mondkap.
Vandaar dat ik mijn boodschappen laat bezorgen.
Zal toch wat moeten eten.
Gisteren voor het eerst in vier winkels geweest zonder muilkorf. Niemand zei wat ook het personeel niet.
Nog steeds ga ik overal als mezelf naar binnen, enkele uitzonderingssituaties daargelaten. Ik word wel eens door personeel aangesproken. Als dat gebeurt dan geef ik aan dat zij aan hun ‘plicht’ hebben voldaan door mij erop te wijzen en maak ik aanstalten om verder te winkelen. Meestal blijft het daarbij, maar soms gaat diegene verder door te zeggen dat “het hier toch echt verplicht is” en “of ik zo’n kaart bij me heb”. In zo’n situatie geef ik aan dat mijn redenen privé zijn. Verder vertel ik dat zij geen boete riskeren, omdat ik zal verklaren dat ze mij erop gewezen hebben. Tot nu toe is dit voldoende geweest om zonder verdere problemen verder mijn ding te doen. Hieruit blijkt dat het inderdaad meer om angst voor boetes gaat dan om angst voor iets anders.
Overigens vraag ik me het een en ander af over het aanspreken van klanten op de mondkapjes’plicht’ door medewerkers.
Ik vind het nogal wat dat een vakkenvuller of kassamedewerker van 17 wordt geacht om volwassenen aan te spreken over het verplicht bedekken van hun gezicht (waarmee ze hun vrije ademhaling, communicatievermogen en identiteit dus moeten benadelen). Beseffen ze over wat voor ingrijpend onderwerp dit gaat en welke situaties dit kan opleveren? Dat ze hierbij in een zeer kwetsbare positie worden gedrukt? Hebben zij hiervoor een speciale training gehad of wordt ze deze taak simpelweg toebedeeld?
Volgens mij hebben we hier de echte kwetsbare groep te pakken: mensen die makkelijk te beïnvloeden zijn met (al dan niet wettige) regels en plichten, emotionele argumenten en boetedreiging, om zich zonder bekommering om eigen gezondheid en veiligheid te lenen als uitdrager en hoeder van de norm.
Mooi stukje. Veel mensen die er zo over denken, maar net als ik zijn. Ik draag er maar een omdat ik al die opmerkingen beu werd en constant discussies moest voeren. Thanks voor dit tegengeluid. Je staat zeker niet alleen.
Oh wat een goed stuk. Ja ik denk er hetzelfde over. Ik kom vrijwel alleen nog maar in de supermarkt en draag dan wel (met tegenzin) een deuglapje, omdat ik het winkelpersoneel niet wil belasten. Vind het trouwens heel erg om die jonge vakkenvullers met een deuglapje op te zien werken.
Ik krijg nog steeds na al die maanden het gevoel dat we in een zombie maatschappij leven. En dat maakt mij verdrietig.
Ik woon aan de grens met Duitsland en als ze ziet hoeveel mensen zo’n deuglapje dragen als ze hier gewoon door de stad lopen. Heel veel Duitsers hebben ook nog een medisch kapje voor. Ongelooflijk.
Als boetvaardige zondaars en zondaressen lopen de mensen rond om geen boete te krijgen. Wat is erger? Een boete van € 95 of onschuldig met een strafkledingstuk rondlopen?
Mijn enige reden om de mondkap te dragen is gewoon omdat ik extreem weinig geld heb en de boete gewoon 2 weken geen eten inhoudt en dat is ook niet gezond. Maar ik maak me ernstig zorgen over mijn luchtwegen sinds deze verplichting. Ik probeer zo veel mogelijk te “foezelen”. Via internet boodschappen is voor mij niet handig, daar ik onder bewind sta.
Het wordt inderdaad hoog tijd dat die plicht ophoudt. Hij is gewoon misdadig. Zeker gezien het gezondheidsrisico.
Hoi Rachel,
Ik draag al vanaf het begin geen mondkapje en heb nog geen enkele keer last gehad van een BOA, boetes of winkeliers die de politie bellen. Ik ben zelfs nog geen enkele keer geweigerd in een winkel. Ik zou zeggen, probeer het 1 keer terwijl je het kapje in je zak hebt. Mocht je wel een hele boze winkelier treffen dan kun je altijd nog kiezen om het weer op te zetten. Je zult zien dat de eerste stap zwaar is, maar dat het daarna voelt als een bevrijding. 🙂
Het is inderdaad lastig de eerste x zonder mondkapje. Echter, de winkelier kan je niet bekeuren. Hij kan je enkel de toegang tot de winkel weigeren. Mij is het nog nooit gebeurd dat mij zonder mondkapje de winkel geweigerd werd maar ik ga zelf wel weg zodra ik aangesproken wordt. Al heb ik een ontheffing op zak (kun je online gewoon bestellen) Er zijn genoeg winkels waar ik winkelen kan zonder.
Kijk wie je je centen gunt zou ik zeggen. Succes!